Naast vintage-hunter, bruidsaccessoires-maker, webshop eigenaar, vriendin, vrouw en echtgenote, ben ik ook gewoon moeder. Alhoewel, hoe gewoon is dat eigenlijk? Het lijkt gisteren dat ze geboren werd, en inmiddels ben ik in de weer met make-up en krultang. Oke, het was slechts voor één keer, want afgelopen zaterdag was het citogala. Het citogala? Ja, en dat is best wel een dingetje hier in Oss.
Toen ik twaalf was..
Vroegah, toen ik 12 was speelde ik buiten, was ik helemaal niet bezig met school of mijn toekomst en de zaterdagavonden waren voor de Honeymoon quiz (God, wat voel ik me oud nu). Mijn kinderen krijgen Engelse les vanaf groep 1, krijgen 8 jaar lang een shitload aan cijferlijsten, cito’s en adviezen mee en het lijkt soms wel eens alsof ze bij de geboorte al moeten weten wat ze laten willen worden. De zaterdagavonden zijn gelukkig niet veranderd. Behalve dan dat de Honeymoon quiz verdwenen is (als ik m’n ogen dichtdoe zie ik nog de lach van Ron Brandsteder voor me!) en we gewoon lekker met z’n allen op de bank eten, film kijken of een spelletje spelen. Gewoon familie-tijd. Behalve afgelopen zaterdag, want zaterdag was het citogala.
Het citogala
Het citogala is een dingetje hier in Oss. Voor de 8ste groepers wordt een gala georganiseerd en zodra de kaartverkoop van start gaat moet je onmiddellijk toeslaan. Zo stond ik een paar maanden geleden om 10.00 uur langs het hockeyveld: “Wacht even, ik moet een kaartje voor het citogala kopen!”. En dan begint het pas.. de jurk.. het vervoer.. En dat laatste is misschien nog wel belangrijker dan de jurk. Limousines, Hummers, paard-en-wagen, tractors, Tesla’s, het defilé is één groot spektakel. Nu ben ik redelijk bestand tegen peer pressure en is mijn oudste dochter precies hetzelfde: ‘Ik vind een tweedehands jurk prima hoor mam, en ik ga net zo lief gewoon op de fiets”. Maar hoewel ik een flinke dosis Rotterdamse doe-effe-lekker-normaal mee heb gekregen van huis, zwicht ik wel voor mijn eigen trots en het gevoel dat mijn meisje óók gewoon de mooiste moet zijn. Dus ze kreeg een nieuwe jurk, en ze ging samen met haar vriendinnen in een mooie cabriolet. Haar en make-up deed ik zelf, accessoires waren tweedehands en ik scoorde nog net afgelopen zaterdagmorgen het perfecte avondtasje in de kringloopwinkel om de hoek. Yes!
Gewoon trots
Waarom ik dit blog schrijf? Het heeft tenslotte niets met vintage accessoires te maken? Klopt, maar deze site is meer dan een webshop. Het is een stukje van mezelf, en dat is zij ook. Bovendien ben ik gewoon een ontzettend trotse moeder. En dat mag ook wel eens gezegd worden.
Wow, mooie dame! Hoop dat ze een fijn gala heeft gehad!